Nasireddin Tûsî. İslam felsefesine. İbn Sina’nın görüşlerini, yöneltilen eleştirilere karşı savunup şerh ederek katkıda bulunmuştur. Onun bu çabası büyük önem taşır. Tûsî, dünya bilim tarihinde 13. yüzyılın en aktif ve üretken matematik ve astronomi bilgini olarak yerini almıştır. İbn Sina’nın felsefesini savunup açıklamak için yazdığı Şerhu’l-İşârât, bir felsefe klasiği haline gelmiştir. Moğol hükümdarı Hülagu’nun desteğiyle Merağa’da kurduğu rasathane yalnızca bir gözlem evi islevi görmemiş, aynı zamanda devrin en mütehassıs bilgin ve filozoflarının toplanarak ilmi faaliyet, tedris ve telif yaptıkları seçkin bir ilim merkezi haline gelmiştir. Burada çalışan ve eser yazan âlimler gittikleri İslam şehirlerinde ilmî faaliyetlerin sürükleyicisi olmuşlardır. Devrin bütün olumsuz şanlarına rağmen Tùsì’nin meydana getirdiği bu muhteşem ilim ve felsefe atmosferi hem o çağda hem de ileriki asırlarda büyük teveccüh ve övgüye layık olmuştur. Geniş kitlelerin Ahlak-ı Naşiri adlı ünlü ahlak kitabıyla tanıdığı Tûsî. felsefeyi hasımlarına karşı savunarak, kelamda ise felsefe temelli yeni bir tarzın ilk kurucuları arasında yer alarak büyük hizmet görmüştür. Tûsî, İbn Sina’nın birçok görüşünü destekleyerek açıklamış, fakat bazı görüşlerine katılmamakla birlikte yine de kendi bağlamları içinde dosdoğru açıklama hususundaki sözüne bağlı kalarak karşı çıkmadan şerh etmiş ve itirazları onun felsefesindeki bütünlük çerçevesinde cevaplamıştır. Uzun yıllar Alamut İsmailileri arasında yaşayan ve İsmailî yöneticilerin teşvikiyle önemli ilmî ve felsefi eserler telif eden Tûsî. Moğolların hizmetine girdikten sonra Teeridü’l-İtikad gibi İmamiye Şiiliğini tanıtan ve savunan kelam kitapları yazmıştır.
İÇ SAYFALAR
