Ayakları çıplak, yüreği kıvılcım çocuk,
Sarıl az sonra çıkacak mermisine tüfeğinin,
Dokun, zemheriden de soğuk çeliğine,
Değsin ellerin soğuğun kederine,
Baksın gözlerin, bir neslin emeğine,
İnan, bir gün değecek hepsine.
Sen, üşüdün Mehmet…
Ama ısınacak, bir nesil sayende…
Puslu gecenin, kutlu sancısı,
Acılı haykırışlar, inlerken yüreğinde,
Dayan, Mehmet, dayan…
Ezan-ı Muhammed aşkına,
…
Gözün arkada kalmasın Mehmet,
Ufacık bedeninin gayreti,
Değecek annenin yaşlarına…
Ve değecek elleri Habib-i Zişan’ın,
En muhtaç olduğunda, annenin okşayamadığı başına…
İyi ki vardın, Mehmet, iyi ki varsın…
Taşıdığın bu ruh, cennete varsın.
İÇ SAYFALAR