Postmodern Felsefe Dilinin Semantiği
-Derrida Örneği Üzerinden Bir İnceleme-
Yaklaşık iki asır önce gün yüzüne çıkmaya başlayan ve o çağa dek geçerliğini korumuş olan düşünme alışkanlıklarını peyderpeyfeshedenradikalgelişmeler,buzamanatarihlenen postmodern felsefenin ürünü olarak beliren tamamlanmamış nesneler, kavramsız ve tutarsız fikirler ile belirsiz ve manasız ifadeleri hem idrak hem tahlil hem de tabir etmeyi sağlayabilecek yeni bir yaklaşımın geliştirilmesini zorunlu kılmıştır. Varlık-düşünce-dil arasında cereyan eden ilişkilerin hitabete olan yansımalarını ele alıp bahis konusu soruna bir çözüm arayan bu çalışma, Derrida’nın différance hareketine dayanan yapıçözüm yöntemiyle ortaya koyduğu eserlerinden yola çıkarak postmodern felsefenin esasını ve söylemini belirleyen hususları açıklamaya yönelik bir bakış açısı meydana getirmeyi amaçlamaktadır. Ne var ki bunu başarabilmek, öncelikle geleneksel ve modern düşünceye temel oluşturmuş olan paradigmaları çöküşe sürükleyen meseleleri ayrıntılı şekilde analiz etmeyi gerektirir. Dolayısıyla karşılaştırmalı yordam eşliğinde hazırlanmış olan bu metin, bir felsefî söylem çözümlemesi niteliğindedir.
Semantics of the Language of Postmodern Philosophy -An Examination on the Sample of Derrida-
Radical developments that began to emerge about two centuries ago and abolished gradually the habits of thinking that had prevailed up to that time necessitated the improvement of a new approach that would enable both the comprehension, analyzation and expression of incomplete objects, conceptless and incoherent ideas, ambiguous and senseless statements that appear as the product of the postmodern philosophy which is dated to this time. This study, which discusses the reflections of the relations between being-thought-language on rhetoric and thus seeks a solution to the aforementioned problem, has aimed to create a perspective to explain the issues that determine the essence and the discourse of postmodern philosophy by using Derrida’s works as a foundation which were produced with the procedure of déconstruction that is based on the play of différance. Nonetheless, to be able to achieve this goal requires initially a detailed analysis of the matters that led to the collapse of the paradigms that had formed the basis of traditional and modern thought. Therefore, this text, which has been prepared by following comparative method, is a philosophical discourse analysis.
İÇ SAYFALAR