Babası:
– Kitap alman için sana verdiğim parayı ne yaptın? diye sordu.
Elindeki yarım simidi babasına gösteren Gürkan, gayet sakin cevap verdi:
– Öğretmenimiz: “İnsanların önce sevgiye acıkmış gönüllerini doyurmalıyız. Sonra karınlarını!” demişti. Ben de o parayı hem karnı ekmeğe, hem de gönlü sevgiye acıkmış ’Yalnız Efe’ gibi duran kıza verdim.
– İyi, güzel de oğlum açları sen mi doyuracaksın oğlum? Kendi ihtiyacın varken!…
– Sen, ben birimiz doyurmalıyız baba. Dünyada doyması gereken çok insan olsa gerek.