Bütün şirk dinlerinde Allah’ın yaratıcılığına inanılırdı. Ancak rablik, sahiplik söz konusu olunca putların sayısı artıyordu. Nemrud ve Firavun gibi adamlar dahi “yaratıcılık” iddiasında bulunmuyorlardı. Onlar “halkın rabbleri/sahipleri” olduklarını iddia ediyorlardı. Rab olmak, yani sahip olmak, malik olmak demektir; yaratıcı değil. Firavun şöyle derdi: “Ben sizin en yüce rabbinizim.” (79/Naziat Suresi 24). Yani ben sizin en büyük sahibinizim, yaratıcınız değil.

İÇİNDEKİLER 

DİNE KARŞI DİN

Küfür

Şirk

Putperestlik

Şirk Dininin Özellikleri

Tevhid

Samiri

Belam Baura

Ferisiler

İnkılapçı Din Ne Demek?

Meşrulaştıran (Temize Çıkaran/Kitabına Uy­du­ran/Tevil Eden) Din Ne Demek?

İyiliği Emretmek ve Kötülükten Sakındırmak

Şirk Dininin Devamı

Şirk Dininin Kurucu ve Koruyucularının Karargâhı

Şirk Dininin Kaynağı

Afyon Dini

Mürcie ve Sorumluluğun Kaldırılması

Şirk Dininin Tezahür Biçimi

Allah, İnsanlar

Tağuta Kulluk Edenler

Küfür Dini ve İslam Dini

Tarihe Hükmeden Küfür Dini

Mal Halka Aittir

Allah’ın Ailesi

Sınıfsal ve Irksal Bölünmelerin Onaylanması

Yaratıcılık ve Rablık

Medine: İdeal Toplum Modeli

Eski İran’da Din

Birinci ve İkinci Sınıf

Üçüncü Sınıf

Sınıfsal Yapıyı Meşrulaştıran Mubedler/Zer­düştî Din Adamları

Tevhid Dininin Peygamberleri

Şirk Dini

Aydınların Yanılgıya Düştükleri Nokta

Âlimlerin ve Aydınların Misyonu